Strona startowa

Jak kochać kiedy wyrządza Tobie i rodzinie krzywdę? Cierpisz, płaczesz, próbujesz na nią/niego wpłynąć we wszelaki sposób. Próbujesz groźbą, prośbą, straszysz, nakłaniasz, tłumaczysz, manipulujesz. Wstydzisz się o tym mówić, bo boisz się odrzucenia, niezrozumienia. Oszukujesz siebie, stwarzasz pozory idealnej rodziny, głównie dla dobra dzieci. Nie potrafisz powiedzieć „nie chcę żyć z alkoholikiem/alkoholiczką, narkomanem/narkomanką”, bo się boisz, co będzie dalej. Jak zareaguje rodzina, co powiedzą sąsiedzi, nauczyciele?

Tak się upił/a, że musisz zadzwonić do szefa i ją/jego usprawiedliwić czyli kłamać, wymyślać, bo jeśli straci pracę to już w ogóle będzie pił/a każdego dnia, jeszcze więcej, bez przerwy. Słyszysz wyzwiska, obelgi, jesteś szantażowana/y, upokarzana/y, a nawet bita/ty czy popychana/y, ale nie dzwonisz na policję bo nie chcesz jej/jemu zaszkodzić. Trudno wyobrazić sobie jak bardzo jesteś przywiązana do "swojego" alkoholika. Pomimo tylu upokorzeń nie jesteś w stanie narazić jej na krytykę, konsekwencje prawne. Jesteś uwikłana/y w skomplikowaną i trudną do wyjaśnienia innym, raniącą relację.

Kontrolujesz, sprawdzasz, oczekujesz kiedy wróci, wystarczy, że spojrzysz, a Ty już wiesz, że jest wypity/a. Najpierw zarzekasz się, że jeśli jeszcze raz wróci pod wpływem alkoholu to jej/jego nie wypuścisz do domu, po czym jednak za każdym razem pozwalasz aby wszedł/weszła.
W ten sposób nieświadomie pozwalasz na to aby mógł/a w bezpieczny dla niego/niej sposób pić. Udowadniasz, że poza groźbami, krzykiem, czy prośbą nie wyciągniesz innych konsekwencji. Łudzisz się, bo jak wytrzeźwieje jest taki/a kochany/a, przeprasza, obiecuje, że już nigdy więcej… Pomimo to czujesz lęk, niepokój, obawiasz się, że ten moment nie może trwać wiecznie i tak prędzej czy później znów zacznie pić/zażywać. On/ona doskonale wie co ma robić, abyś przy nim/niej trwał/a, nauczył/a się na co może sobie pozwolić. Brzmi strasznie, ale to prawda!

Gdzie jest granica? Kiedy powiedzieć stop? To nie jest proste zadanie, bo życie z osobą uzależnioną jest pewnym mocno zaciśniętym supłem, który ciężko rozwiązać. Zadbanie o siebie i postawienie jasnej granicy wymaga chęci i determinacji w przekonaniu że słusznie robisz. Jest się bezsilnym, a stosowane do tej pory metody zawiodły. Powtarzane ponownie, również nie zadziałają. Osoba uzależniona, aby podjąć leczenie musi zrozumieć, że jest chora. Powiedzenie, iż każdy  uzależniony musi dotknąć "dna", aby się od niego odbić znajduje potwierdzenie w realnym świecie. Lecz owe ’dno’ dla każdego jest inne. Może oznaczać po prostu poniesienie konsekwencji swoich działań czyli np. utrata pracy, utrata prawa jazdy, pobyt w izbie wytrzeźwień, grzywna lub wymeldowanie czy rozwód.

Jeśli borykasz się ze współuzależnieniem czyli próbujesz kontrolować życie i picie partnera/ki, czujesz się za niego odpowiedzialna/y, koncentrujesz swoją uwagę na nim/niej, przy tym zaniedbujesz swoje potrzeby, trudno Ci pogodzić się z brakiem wpływu na jego/jej picie, próbujesz wciągać rodzinę w kontrolę nad osobą uzależnioną, poproś o pomoc. Współuzależnienie to szereg objawów utrudniających racjonalne funkcjonowanie oraz satysfakcjonujące życie, to destrukcyjny sposób działania.

Poprzez udział w terapii prowadzonej przez terapeutów uzależnień, pomoc psychologa, można podjąć próbę zmiany. Wiedza, świadomość, zdobycie narzędzi do pracy nad sobą mogą poprawić Twój komfort życia. Nie pozwól aby choroba uzależnienia zniszczyła również Ciebie. Bo to nie Ty jesteś za nią odpowiedzialny! Zadbaj  siebie i zgłoś się do specjalisty.

Klinika Zdrowia MEDIQM
mgr Monika Gawrońska-Kokoszka
terapeuta uzależnień
www.mediqm.eu

Więcej informacji o nas w Katalogu firm