Strona startowa

To ogromne założenie architektoniczno-malarskie roztacza trójwymiarowy pejzaż umożliwiając bezpośredni odbiór obrazu poprzez wejście do jego wnętrza.

Tarasewicz zaprasza widza do kontemplacji otoczenia przez pryzmat podstawowych elementów obrazu – barwy, kształtu i światła, które działając ze wzmożoną siłą powodują u odbiorcy szereg doznań i emocji. Wkraczając w labirynt widz wchodzi w interakcję z dziełem i przeżywa niezwykłą wędrówkę. Wyjątkowość tej pracy polega nie tylko na jej wybitnych walorach artystycznych, ale także na zawartej w niej warstwie historycznej i wspomnieniowej. Symbolika instalacji łączy przeszłość ze współczesnością, lokalność z globalnością budując tym samym pomost międzykulturowy. W dosłownym i przenośnym znaczeniu możemy nazwać ją sztuką wielowarstwową, łączącą wiele warstw plastycznych i znaczeniowych.

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Wystawa będzie dostępna: od 01.07.2022  do 18.09.2022.

Organizator: Fundacja Nowa Przestrzeń Sztuki

Współorganizatorzy: Urząd Miasta i Gminy Busko Zdrój, Buskie Samorządowe Centrum Kultury (BSCK), Uzdrowisko Busko-Zdrój S.A.

Partnerzy: Kompleks #Tężnia Busko, Hotel Bristol Art&Medical Spa

Patroni medialni: TVP KULTURA, TVP3 Kielce, Radio Kielce, Echo Dnia, Telewizja Ponidzie, Busko.com.pl, Niezlasztuka.net

Strona www wydarzenia: https://fb.me/e/2I3ZKg18S

Zapraszamy!

LEON TARASEWICZ
Urodzony 14 marca 1957 roku, mieszka w Waliłach na Podlasiu. Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni prof. Tadeusza Dominika. Od 1996 roku prowadził pracownię gościnną, następnie autorską na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 2009 roku prowadzi Pracownię Przestrzeni Malarskiej na Wydziale Sztuki Mediów. Debiutował w 1984 roku wystawami indywidualnymi w Galerii Dziekanka i Galerii Foksal w Warszawie. Pierwsza wystawa za granicą w jakiej uczestniczył, miała miejsce w Moderna Musset w Sztokholmie w 1985 roku. Jego prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m. in.: w Muzeum Narodowym w Warszawie; w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie; w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie; w Muzeum Narodowym we Wrocławiu; w Muzeum Sztuki w Łodzi; w Muzeum Narodowym w Poznaniu; w Muzeum Śląskim w Katowicach; w Muzeum Narodowym w Szczecinie; w Muzeum Lubelskim w Lublinie; w Muzeum Architektury we Wrocławiu; w Moderna Museet w Sztokholmie; Museum of Art, Helena Rubinstein Pavilion for Contemporary Art w Tel Awiwie; w National Museum of Contemporary Art w Seoulu; w Museum of Contemporary Art w Toyama w Japonii; w Pałacu Sztuki w Mińsku; brał udział w XIX Międzynarodowym Biennale Sztuki w Sao Paulo; w Biennale di Venezia, w Rauma Biennale Balticum w Finlandii; reprezentował Polskę na 49. Międzynarodowym Biennale w Wenecji; brał udział w Expo 2021 w Dubaju. Prezentował swoje prace w Galerii Foksal w Warszawie; w Galerii Arsenał w Poznaniu; w Galerii Białej w Lublinie; w Galerii Ego w Poznaniu; w Galerii Arsenał w Białymstoku; w Galerii EL w Elblągu; w Galerii 66P we Wrocławiu; w Givon Art Gallery w Tel Awiwie; w Galerii Le Plateau w Paryżu; w Kunsthalle St. Annen w Lübece; w Konsthall w Malmö; w Galerie Nordenhake Malmö–Sztokolm–Berlin; w Galleria del Cavallino w Wenecji, Riverside Studios w Londynie; w Edward Thorp Gallery w Nowym Jorku; w Damon Brandt Gallery w Nowym Jorku; Artysta został odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2005) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Jest laureatem nagród i wyróżnień, m.in.: Nagrody im. Jana Cybisa (2000), Nagrody Fundacji Nowosielskich (2000), Paszportu „Polityki” (2000), Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury (2007), Nagrody im. Jerzego Giedroycia (2017), Nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora (2018), Nagrody 100-lecia ZAiKS-u (2018), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida (2019). Artysta pozostaje związany z wielokulturowym Podlasiem, podkreśla swoje białoruskie korzenie. W jego obrazach i realizacjach przestrzennych odnaleźć można archetypiczne cechy pejzażu, które w procesie malarskim stają się niezależnymi kompozycjami. W realizacjach site-specific ważne pozostają konteksty miejsc (historyczne, społeczne, cywilizacyjne). Istotnym kodem rozumienia twórczości artysty pozostaje również ikona, zarówno w aspekcie duchowym, jak również z jej specyfiką cech formalnych związanych z kompozycją, symboliką światła i koloru, wyrażoną współczesnymi mediami malarskimi.