Strona startowa

Turniej zorganizował Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Niepełnosprawnych Ruchowo w Busku-Zdroju w 50 rocznicę Jego pracy twórczej.

Organizatorom dał się poznać jako wrażliwy, dobry, ciepły i otwarty na ludzi człowiek. Był bardzo wzruszony, tym, jak się wyraził: „benefisem” swojej twórczości, a po kilku dniach od wyjazdu z Buska-Zdroju otrzymaliśmy od Pana Bogdana ciepły i wzruszający list, który, za Jego zgodą, prezentujemy wszystkim uczestnikom Turnieju i podmiotom zaangażowanym w jego organizację i promocję:
„Zaszczytem i prawdziwym przywilejem był fakt, że zdecydowaliście się Państwo na wybór mnie jako honorowego gościa festiwalu. Jeszcze raz chciałbym serdecznie podziękować za opiekę i wspaniałe przyjęcie mojej skromnej osoby przez Panią, Pana Waldemara Wójcika - Dyrektora Buskiego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, głównego organizatora turnieju, Pana Roberta Dąbala - Dyrektora Buskiego Samorządowego Domu Kultury i przede wszystkim wspaniałej młodzieży z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niepełnosprawnych Ruchowo w Busku-Zdroju. Czyli wielu osobom bezpośrednio związanym z organizacją i przebiegiem turnieju. Wyrazy wdzięczności za objęcie opieką i patronatem honorowym turnieju kieruję także do Pana Marszałka Województwa Świętokrzyskiego, Pana Wojewody Świętokrzyskiego, Pana Kuratora Oświaty w Kielcach, Dyrekcji Okręgowej Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Pana Starosty Buskiego, i Pana Burmistrza Waldemara Sikory. Dziękuję licznym sponsorom, w tym członkom Wysokiego Jury: Pani Prezes Annie Karwat, Panu Radnemu Sejmiku Mieczysławowi Sasowi, Panu Dyrektorowi Tomaszowi Banachowi i Panu Dyrektorowi Robertowi Dąbalowi. Dziękuję wszystkim osobom, których nie wymieniłem, zaangażowanym w przygotowanie i organizację tej fantastycznej imprezy promującej i popularyzującej twórczość moich koleżanek i kolegów po piórze i klawiaturze.
Moje gorące podziękowania i wyrazy podziwu kieruję oczywiście do tych znakomitych młodych artystów, którzy opanowali utwory mego autorstwa i wykonali je przed zgromadzoną publicznością. Są wśród nich diamenty, które mam nadzieję że czas oraz praca nad sobą oszlifują tak, iż za kilka lat zobaczymy je i usłyszymy na profesjonalnych estradach. To oni oraz ich wspaniali niepełnosprawni koledzy i koleżanki są prawdziwymi bohaterami i gwiazdami tej cyklicznej już imprezy.
My także ciepło i serdecznie Państwa wspominamy. I tak słoneczne będą nasze wspomnienia z listopadowego Buska. Śniegu jeszcze u nas nie ma, ale ziąb i szarość za oknem. Byle do wiosny!
Serdeczności liczne z Mazowsza ślemy”

Hanna i Bogdan Olewicz

Oprac. MB