Strona startowa

W święto Halloween Celtowie konstruowali przeróżne maski i przebrania, które wyglądem przypominały demony i upiory. Przebrani tańczyli wokół rozpalonych ognisk i śpiewem oraz okrzykami wypędzali demony od swoich siedzib. Chcąc zapewnić sobie przychylność duchów, stawiano w przedsionkach i izbach kuchennych specjalnie przygotowane jadło.

(Fot. archiwum: Halloween ze szkołą Prime)

 Był to również dobry czas na wróżenie. W XIX wieku święto Halloween przywędrowało z Irlandii do Stanów Zjednoczonych, gdzie do dziś jest obchodzone, chociaż przez lata uległo modyfikacjom i metamorfozom. W drugiej połowie XX wieku święto trafiło do zachodniej Europy. W nocy z 31 października na 1 listopada, miłośnicy Halloween, podobnie jak starożytni Celtowie, przebierają się za duchy, potwory i czarownice i urządzają pochody przez ulice miast. Święto, to ma jednak inne oblicze i oznacza, przede wszystkim dobrą zabawę. Tej nocy przebrane dzieci chodzą grupami od domu do domu, pukają do drzwi i domagają się słodyczy - jeśli ich nie otrzymają, straszą gospodarzy. Obyczaj ten wywodzi się z czasów wczesnego średniowiecza. Ówcześni chrześcijanie, podczas uroczystości Wszystkich Świętych, chodzili z wioski do wioski i w zamian za poczęstunek modlili się o dusze zmarłych.

Nieodzownym elementem Halloween są ustawiane tego dnia w ogrodach dynie z wyciętymi otworami, w których umieszczone są świecące lampiony. Ze zwyczajem tym związana jest legenda irlandzka, której bohaterem jest pijak i włóczęga Jack. Namówił on diabła, żeby wszedł na drzewo, wyciął w korze pnia krzyż, co odcięło szatanowi powrót na ziemię. Kiedy Jack umarł, nie mógł pójść do nieba wskutek swoich grzechów, ale nie chciano go także przyjąć do piekła, gdyż przechytrzył diabła. Diabeł podarował mu za to znicz umieszczony w wydrążonej rzepie, aby mógł oświetlać sobie drogę w wiecznej wędrówce w ciemnościach. We współczesnej Ameryce rzepę zastąpiła dynia.

Autor: Edyta Ruszkowska
źródło: pik.kielce.pl