Strona startowa

Brawa dla tego, kto zgłosił naszą piękną krainę. Bo jest tego warta
Teraz będzie etap wyboru siedmiu miejsc wspaniałych. Głosowanie (drogą internetową) trwa od dzisiaj, czyli od piątku 5 września – do poniedziałku 6 października, do północy.  
Wybierajmy więc – oczywiście nasze Ponidzie

głosujemy tutaj >>>

...Ponidzie leniwe
Prężysz się jak do słońca kot.
Rozciągnięte na tych polach,
lichych lasach, pstrych łozinach,
skałkach słońcem rozognionych.
Nidą w łąkach roztańczoną ...
(Wojciech Belon „Wiosna na Ponidziu”)


Ponidzie – oto kraina nad Nidą, gdzie jakby czas zatrzymał się przed wiekami. Opiewana przez Adolfa Dygasińskiego i barda Ponidzia – Wojciecha Belona. Tu prawie najwięcej w kraju dni słonecznych w roku. Nieskażona przyroda. Koloryt pejzażu i nieba, jakiego próżno szukać gdziekolwiek indziej. Każdy zakątek Ponidzia – to gotowy obraz, kojący zmysły. Czajki zrywające się do lotu na bagiennych łąkach pod Jurkowem. Polska Prowansja z polami lawendy nieopodal Nowego Korczyna. Jaskółcze ogony kryształów gipsu w Zimnych Wodach i w Chotlu Czerwonym.. Wiele.. wiele takich miejsc.

Kiedy zagubisz się, wędrowcze na dróżkach wśród łąk, lasów i pagórków – rzeka wskaże ci drogę. Lecz nie prostą bynajmniej. - Bo tańczy Nida po Ponidziu leniwie jak zadowolona z życia rusałka, która za nic sobie ma nudny porządek.. Wije się wśród pól, łąk, kęp drzew i lasów, bagnisk, pagórków i roślinności pradawnej. Znika w starorzeczach. Przeciska się przez wąwozy. Spada z szumem na progach skalnych w okolicach Skowronna. Opływa zakolami królewskie grody – Pińczów, Wiślicę i Nowy Korczyn, by wreszcie tu poddać się  nurtom Wisły.

Ponidzie i sama Nida w żadnym miejscu nie znużą – choć czas nie płynie tu zbyt szybko. Są miejsca, gdzie rzeka otacza wędrowca z każdej strony – jak pod Motkowicami czy w okolicy Kowali, 4 km w dół nurtu za Pińczowem, gdzie wydaje się, że  wstążki Nidy są wszędzie.
I inne bogactwa tych miejsc  – źródeł  leczniczych wód siarczkowych okolic Buska-Zdroju i Solca-Zdroju i złoża gipsu okolic Pińczowa.

Ponidzie – to kraina, którą natura wyrzeźbiła w leniwe, słoneczne, wiosenne popołudnie, kiedy światło najlepsze, kolory najświeższe.  „Mangez avec les yeux” – „Jeść oczami” – mówią Francuzi. Na Ponidziu można... do syta...

/GPA/

P.S. Najlepsze dostępne Ponidzia opisanie znajdziecie Państwo w świetnym przewodniku Michała Jureckiego „W świętokrzyskim stepie”